கிரிக்கெட் மீது மோகம் கொண்ட நம்மவர்களுக்கு கால்பந்தின் அருமை உடனடியாக விளங்கிவிட வாய்ப்பில்லை. இங்கே கிரிக்கெட் என்பது மதமாக இருக்கலாம்.  ஆனால் இந்தியாவுக்கு வெளியே சென்று விட்டால்  கால்பந்துதான் மதம்.
அதிலும் ஆப்பிரிக்க கண்டத்தில் உள்ள நாடுகளில், கால்பந்து என்பது சகலமுமாக இருக்கிறது. 

ஈராக் உள்ளிட்ட நாடுகளிலும்  இதே நிலைதான். கால்பந்து மீது இந்நாட்டு மக்களுக்கு தீராத பற்று இருப்பதோடு, அதனை விளையாடி மகிழ்வது என்பது  சுதந்திரத்தின் வெளிப்பாடாகவும் அமைகிறது. 

அது மட்டுமல்லாமல்  ஏர்டெல் விளம்பரம் ஒன்றில் வருவது போல கால்பந்து என்பது பகைமையை மறந்து நட்பை வளர்ப்பதாகவும் இருக்கிறது. 

குறிப்பிட்ட அந்த விளம்பரத்தில்  முள்கம்பிகள் எல்லையை பிரிக்கும் விதத்தில் இரண்டு சிறுவர்கள் கால்பந்தாடுவதன் மூலம் நண்பர்களாவார்கள். பிரச்சனையால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் பல நாடுகளில் இது நடைமுறை எதார்த்தம். கால்பந்து பலரை ஒன்றிணைத்து இருக்கிறது. 

மேலும் ஆப்பிரிக்க நாடுகளில் உள்ள ரசிகர்கள், கால்பந்து போட்டிகளில் தங்கள் அணி சிறப்பாக விளையாடுவதை  தேசத்தின்  சார்பில் தெரிவிக்கப்படும் செய்தியாகவே கருதுகின்றனர்.  உலக கோப்பையில்  பெயர் தெரியாத ஒரு ஆப்பிரிக்க தேசம், ஒரே ஒரு போட்டியில்  வெற்றி பெற்றால் கூட  அந்நாட்டவர்  முழுவதும் கொண்டாடி மகிழ்வது இதன் காரணமாகத்தான்.

இப்படி கால்பந்து என்பது ஒரு விளையாட்டுக்கும்  மேற்பட்டதாக இருக்கிறது.  தவிர இயல்பாகவே கால்பந்து விளையாட்டின் மீது அசாத்தியமான ஈடுபாடும் நிலவுகிறது. ஆனால் பரிதாபம் என்னவென்றால் வறுமை மற்றும் போரால் பாதிக்கப்பட்ட பல ஏழை நாடுகளில் சிறுவர்களுக்கு கால்பந்து என்பது எட்டா கனியாகவே இருக்கிறது. கால்பந்தை  காசு கொடுத்து வாங்க முடியாத நிலையில் இருப்பதால் பல ஏழை சிறுவர்கள் அந்த 
விளையாட்டில் ஈடுபட முடியாத நிலையும் இருக்கிறது.

அமெரிக்க விமானப்படையில் பைலட்டாக பணியாற்றிய டிரேவர் ஸ்லேவிக் இதனை நெகிழ்ச்சியான முறையில் உணர்ந்து கொண்டார். அவரே ஒரு கால்பந்தாட்ட பிரியர். எப்போது  பணிநிமித்தமாக பறந்து சென்றாலும்,  தன்னோடு அவர் கால்பந்து ஒன்றை எடுத்து செல்வார்.  ஓய்வு கிடைக்கும் நேரத்தில் கால்பந்தாடுவது அவரது வழக்கம்.  ஒருமுறை ஹான்டூராஸ் நாட்டுக்கு சென்றிருந்த போது அவர் தன்னோடு வைத்திருந்த கால்பந்தை  தெருவோர சிறுவர்களுக்கு வழங்கினார்.  

பந்தை வாங்கியதுமே சிறுவர்கள், தங்களது வேலையை மறந்துவிட்டு விமான நிலையம் அருகிலேயே  மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு கால்பந்து ஆடத் தொடங்கிவிட்டனர்.
இந்த சம்பவம் அவரது மனதில் ஆழப்பதிந்து விட்டது. அதன் பிறகு  ஈராக்கில் அவர் பணியாற்றி கொண்டிருந்த போது அங்கிருந்த சிறுவர்கள்  அவரிடம் கேட்கும் பரிசு பொருள் என்பது கால்பந்தாகவே இருக்கிறது. 

ஈராக்கில் அவர் தங்கியிருந்த காலத்தில் அமெரிக்க பத்திரிகையாளரான ஸ்டீபன் டப்ஸ், அமெரிக்க படைகளோடு நெருங்கி செய்தி சேகரிக்கும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தார். அப்போது இருவருக்கும் நல்ல நட்பு ஏற்பட்டது. ஒருநாள் சிறுவர்களின் கால்பந்து மோகம் பற்றி குறிப்பிட்ட டிரேவர், பத்திரிகையாளர் டப்சிடம், அமெரிக்கா திரும்பியதும்  முடிந்தால் கால்பந்து களை சேகரித்து அனுப்புமாறு கேட்டு கொண்டார். 

டப்ஸ் நிச்சயம் செய்வதாக உறுதி அளித்தார். ஆனால் அவர் அமெரிக்கா திரும்பிய சில நாட்கள் கழித்து டிரேவர் குண்டுவெடிப்பில் பலியானதாக செய்தி கிடைத்தது. 

இருப்பினும் டிரேவரின் கடைசி ஆசையாக அதனை ஏற்று கொண்டு  கால்பந்துகளை சேகரித்து அனுப்பும் முயற்சியை அவர் மேற்கொண்டார்.  

இதற்காக  லிட்டில் ஃபீட் டாட்காம் என்னும் பெயரில் இணைய தளத்தை அமைத்து கால்பந்துகளை சேகரித்து ஈராக்கிற்கு அனுப்பி வைத்தார். ஈராக்கோடு நின்றுவிடாமல், ஏழ்மை நிலையில் உள்ள நாடுகளுக் கெல்லாம் கால்பந்துகளை அனுப்பி வைக்கத் தொடங்கினார்.  வசதி படைத்தவர்கள் புதிய கால்பந்தை வாங்கி இந்த தளத்திற்கு அனுப்பி வைக்கலாம்.  இவ்வாறு சேகரிக்கப்படும் கால்பந்துகளை தேவைப்படும் நாடுகளுக்கு அனுப்பி வைப்பார்கள். 

கால்பந்து கிடைக்கப்பெறும் சிறுவர்கள் மற்றும் இளைஞர்கள் அதனை  பொக்கிஷமாக கருதி மகிழ்கின்றனர். அவர்கள் வாழ்க்கையில் கால்பந்து மிகப்பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தி விடுகிறது. அதற்கான சிறிய பங்களிப்பை செய்யுமாறு லிட்டில்ஃபீட் இணைய தளம் அனைவரையும் கேட்டு கொள்கிறது.